Na het overlijden van een naaste bel je de huisarts. Hier is geen haast bij. Je kan gerust een poosje bij hem of haar blijven zitten. Het is uiteindelijk aan de huisarts om vast te stellen of de overledene een natuurlijke dood gestorven is. Daarna geeft de arts een verklaring van overlijden af.
Als de arts deze verklaring heeft gegeven, mag de overledene worden verzorgd of vervoerd. Overlijdt iemand in het ziekenhuis of in een instelling, dan zal de verpleging of verzorging aangeven wat er gebeurt. Je kunt mij, Grietje ten Hoeve uitvaartbegeleiding, op elk gewenst moment bellen. Dan kom ik naar je toe.
“Je kunt mij op elk gewenst moment bellen. Dan kom ik naar je toe.”
Verzorging en opbaren
Samen bespreken we wie de laatste verzorging doet en waar de overledene wordt opgebaard. De verzorging bestaat uit het wassen en kleden van de overledene. Dat kan door de familie worden gedaan, samen met mij of alleen door mij. Het opbaren (het op bed of in de kist leggen van de overledene) kan thuis, in het verpleeghuis of in een uitvaartcentrum.
Kist of wade
De overledene kan in een kist of in een wade worden opgebaard. Het kiezen van een kist kan heel confronterend zijn. Het is hét symbool van de dood. Daarbij is een kist uitzoeken niet zomaar iets. Kisten zijn er in diverse soorten en uitvoeringen: hout, riet, ecologisch, van gerecycled materiaal, in houtkleur of geverfd/gelakt…
Ik breng een boek mee met diverse typen, maar de mogelijkheid om een eigen kist te maken, bestaat ook. Als de overledene eerst op bed wordt opgebaard, is er ruim de tijd om een keuze te maken. Dit alles is niet nodig als je liever voor een wade kiest. Een wade is een doek, gemaakt van natuurlijk en stevig materiaal, waarin het lichaam van de overledene in z’n geheel wordt gewikkeld.
Na de verzorging en het opbaren bespreken we samen alle zaken die geregeld moeten worden.